“You never should have started it, you could have made a deal.” Aldus de man die beloofde het conflict in Oekraïne binnen één dag op te lossen. We bevinden ons inmiddels op dag 44. Zo eenvoudig blijkt het dus niet te zijn. En over wat voor deal hebben we het eigenlijk? Een akkoord waarin Oekraïne, na honderdduizenden doden en de vernietiging van zijn steden en economie, verplicht wordt om 50% van zijn natuurlijke rijkdommen af te staan. Mineralen, olie, gas, havens, infrastructuur, alles gaat in de uitverkoop, zonder enige tegenprestatie. Geen veiligheidsgaranties, geen wederopbouwfondsen, geen langetermijninvesteringen. Dit is geen onderhandeling, geen diplomatiek meesterwerk, het is chantage met een strik eromheen. Deze voorwaarden zijn niet alleen extremer dan wat agressors Duitsland en Japan na de Tweede Wereldoorlog werd opgelegd, ze zijn ronduit beschamend voor een land dat zich graag als centrale leider van de vrije wereld profileert. Dit is niet het conservatisme waar Trump voor zou moeten staan. Politiek hoort volgens mijn conservatisme behoedzaam te zijn en te anticiperen op historisch gegroeide realiteit. Altijd op basis van bewezen kennis en ervaring, en niet het egoïsme van een rijke zakenman.
Van Dick Schoof naar Kim Jung Un
Trump beloofde een kleinere, efficiëntere overheid en meer vrijheid voor de burger. Hij zou de strijd aangaan tegen het wokespook dat de vrijheid van meningsuiting beknot (ook gedaan) en zou pal staan voor de traditionele normen en waarden. Als conservatieve student klonk dat als muziek in mijn oren. Maar de VN-resolutie waarin landen nogmaals opriepen tot het beëindigen van de oorlog in Oekraïne, onthulde een andere realiteit. De enige landen die tegen stemden? Noord-Korea, Wit-Rusland, Rusland en... de Verenigde Staten. De voorkeur voor autoritaire regimes werd pijnlijk zichtbaar. De VS, ooit een bastion van vrijheid en democratie, schaarde zich in de praktijk aan de zijde van deze regimes waar de overheid alles bepaalt en de burger weinig te zeggen heeft. Hoe valt dit te rijmen met de kernwaarden van conservatisme? Behoedzaamheid in buitenlands beleid betekent niet dat je historische bondgenoten verraadt of principes opgeeft. In hoeverre staat hier de samenleving nog centraal, en niet de overheid? Conservatisme zou méér moeten betekenen dan enkel het erkennen van twee genders. Wederzijds respect en fatsoen zijn daar minstens een onderdeel van. Dit gebrek aan respect werd schrijnend duidelijk in de manier waarop president Zelensky werd behandeld. De kledingkeuze van de gast aan het Witte huis werd bekritiseerd en belachelijk gemaakt. Trump stond dit respectloze gedrag in de Oval Office toe door simpelweg zwijgend te glimlachen. Maar laten we eerlijk zijn: droeg Elon Musk een pak tijdens zijn bezoek aan de Oval Office? En toepasselijker nog, verscheen Churchill in driedelig kostuum toen hij Roosevelt bezocht te midden van de oorlog?
Ook christelijke waarden, voor zover mijn theologische kennis reikt, zoals eerlijkheid (Petrus 3:10-11, Psalm 120:2), worden verwaarloosd. Zo beweerde Trump dat Zelensky niet dankbaar zou zijn voor de Amerikaanse steun, terwijl de president van Oekraïne de Amerikanen maar liefst 94 keer heeft bedankt de afgelopen drie jaren. Daarnaast maakte hij grove fouten bij het noemen van de bedragen die naar Oekraïne zouden zijn gegaan. Tot slot zijn er uitspraken die Trump op Ruttiaanse wijze plotseling lijkt te vergeten. Op 26 februari verklaarde hij bijvoorbeeld: “The EU was formed to screw the United States.” Maar de dag erna, op 27 februari, hoorde je hem ineens zeggen: “Did I say that word, that bad wordt?” Eveneens op 19 februari noemde hij president Zelensky “een dictator zonder verkiezingen”, om op 27 februari te zeggen: “Did I say that? I can’t believe I said that. Next question.” Leugens, verdraaiingen en geheugenverlies, om vervolgens respect te eisen in de vorm van een dankjewel en herstelbetalingen. Wat een contrast met de wereldgeschiedenis. Na 9/11 boden 136 landen hun steun aan de VS aan, zonder daar een factuur aan te verbinden. De geallieerden bevrijdden Europa zonder claims op Nederlands gas of Franse wijn, zonder herstelbetalingen of eeuwige economische concessies. De bevrijders handelden vanuit een fundamenteel principe: vrijheid is onvoorwaardelijk.
Echt conservatisme vraagt consistentie, niet chaos
Amerika lijkt haar koers te hebben verloren, haar doelen voorbijgestreefd. Terwijl Europa (inclusief Turkije) zich verenigt en sterker wordt, zoekt China toenadering, en zullen landen als Mexico en traditioneel bondgenoot Canada de VS op economisch vlak steeds meer pijn doen. Het is duidelijk dat Trump, in plaats van Amerika ‘first’ te zetten, het land juist aan de onderkant van de ladder heeft geplaatst. Echt conservatisme gaat over sterke, soevereine naties, eerlijke handel en een betrouwbare rechtsstaat. Het gaat over het beschermen van tradities en normen, maar ook over verantwoordelijkheid en principes. Trumpisme, in zijn huidige vorm, doet hier geen recht aan. In plaats van een echt conservatief leider als Meloni, zien we iemand die vriend en vijand door elkaar haalt en geen consistentie kent in zijn beleid. Ik ben ervan overtuigd dat conservatief beleid werkt en harder nodig is dan ooit, maar niet op deze manier.
“Mr, Trump, you are increasing the volume of your voice, but not the logic of your argument.” President Zelensky
Afbeelding: AI gegenereerd.
Reactie plaatsen
Reacties