De uitzending van Op1 vorige week woensdag trok mijn aandacht vanwege de aanwezigheid van opnieuw linkse, progressieve moslims die spraken over de zorgwekkende aard van Wilders en hun eigen gevoelens van angst. Het valt op dat het deel van de moslimgemeenschap, dat juist gestemd heeft op Wilders, buiten beschouwing blijft, waardoor een ander perspectief zelden aan bod komt. De selectieve uitsluiting is een terugkerend patroon op de televisie dat dagelijks zichtbaar is sinds de indrukwekkende democratische overwinning van de PVV. Het resulteerde erin dat al snel een ongekende vorm van demonisering plaatsvond, angsten werden gezaaid en afschuwelijke vergelijkingen werden gemaakt. “Racisten!”, “domme mensen!” en vooral “fascisten!” is wat geroepen wordt in de richting van mensen die zich echte zorgen maken over dit land. Voor de linkse zijde was de grip op de realiteit al verzwakt, maar die is nu werkelijk zoek. Ik vind het moeilijk te vatten, maar de paniek lijkt aanzienlijk te zijn. Zelfs docenten aan de Universiteit Utrecht spraken van een "zwarte dag", terwijl ik verkiezingen juist leerde te beschouwen als viering van de democratie. Keert de linkse grachtengordel elite zich nu daadwerkelijk af tegen de democratie? Het zal toch niet?!

“Wat je zegt ben je zelf”

Links is niet in staat tot zelfreflectie en doet er juist een schep arrogante, betweterige volksverachting bovenop. Parend met angst-zaaiende en demoniserende termen zonder enige respect voor democratie, resulteert in het hedendaagse fascisme. Daarbovenop komt nog het streven naar een vermeend monopolie op de waarheid, met acties die gebaseerd zijn op het idee: "het doel heiligt de middelen". Voorbeelden hiervan zijn onder andere: het bezetten van snelwegen, het vernielen van kunst en fysieke aanvallen op politici. Deze daden maken duidelijk dat de zogenaamde "anti-fascisten" in werkelijkheid de fascisten zijn. Want voor veel linkse mensen is het nog altijd een hinderlijk feit dat het fascisme linkse wortels heeft en geen rechts fenomeen is. Mussolini en veel fascisten vonden hun eerste intellectuele voeding in de denkwijze van Karl Marx. Want net zoals het marxisme is de huidige fascistische linkse ideologie ook utopisch, collectivistisch en gewelddadig. Ze zijn keerzijden van dezelfde medaille. Echter is die pil voor links te bitter om te slikken. Een constatering die de overwinning van Wilders heeft mogelijk gemaakt. Zie daar zijn eerste, zij het zorgwekkende, succes!

Moeten zij niet werken?

Johan Derksen wist recent treffend te verwoorden dat de opkomende linkse radicalen die nu een soort revolutie lijken te ontketenen, vaak jong en hoogopgeleid zijn. Dit fenomeen is niet geheel verrassend. Over het algemeen treffen we op universiteiten jongeren aan die uit welgestelde milieus komen. Dit zie je alleen al terug op de Universiteit van Utrecht waar het bijzonder is dat ik een ‘eerste-generatie-universiteitsstudent’ ben en met de intellectuele arrogantie geen ruimte voor andersdenkenden is. De enige problemen die de in de Randstad wonende hoogopgeleiden hebben zijn: welke schoenen ze aandoen, dat de Tesla niet snel genoeg oplaadt en of papa wel op tijd het collegegeld overmaakt. Zij hoeven daarom ook vaak niet te werken en kunnen op een maandagmiddag gerust demonstreren. Het is al snel duidelijk dat zij enorm verwend zijn (welvaartverwaarloosd) en neigen tot stampvoeten wanneer de dingen niet naar hun wensen verlopen. Dit aandachtzoekende gedrag vertoont opvallende gelijkenissen met hun reactie op de grootse overwinning van Wilders.  

Een linkse coalitie zou niet gezellig zijn  

Doordat deze jonge linkse grachtengordelelite geen obstakels in het leven kennen, zijn ze ook extra gevoelig en creëren zij zelf problemen. Denkt u aan zwarte piet, niet-inclusief taalgebruik en racisme. Dingen waar verstandige hardwerkende (veelal rechtse) mensen niet over nadenken. Zij zien een groter wordende onderklasse, on-intregeerbare asielzoekers en achteruitgaande zorg en onderwijs. Echter, voor de linkse radicalen hebben deze problemen geen bestaansrecht, aangezien ze er nooit direct mee te maken hebben gehad. Zij hebben nooit een AZC om de hoek gehad en altijd genoeg geld voor bijlessen en zorg. Hun perspectief blijft beperkt tot het oppervlakkige stadsleven, zonder een diepgaande blik te werpen op de realiteit daaronder. Zoals Duits dichter Bertolt Brecht (1898 - 1956) treffend zei: “Man sieht nur die im Lichte, die im Dunkeln sieht man nicht.” De dubbele onwetendheid is wat volgt, kenmerkend bij haar karakters: ijdelheid en arrogantie.

Als fan van Go Ahead Eagles ben ik in staat om vredig een biertje te drinken met supporters van PEC Zwolle. Een situatie die bij de zogenaamde "anti-fascisten" niet mogelijk blijkt te zijn. Waar men normaal gesproken geconfronteerd wordt met obstakels, wijden zij hun gehele bestaan aan zelfgecreëerde problemen. Problemen die zelden of nooit superieur zijn aan henzelf. De meeste linkse fascisten hebben daarmee de manieren en moraal van een verwend kind. Tijdens een conversatie dwingt men je om te navigeren door een fascistisch spectrum, waarin rekening dient gehouden te worden met de toon, woordkeuze en begrip voor de ander, terwijl dit andersom niet hoeft. Hierdoor wordt humor een hulpeloos onderdeel van het gesprek. Dit, terwijl juist humor kleur kan geven aan een samenleving waar links naar zegt te streven, en waarbij rechts dan een integraal onderdeel van kan zijn. De geheime bron van humor is namelijk niet vreugde, maar verdriet. Het is een komische manier om serieus te zijn en de glimlach van iemand die weet hoe weinig er te lachen valt. Een leider met gevoel voor humor (zoals Wilders) is in staat elk probleem te verzachten. Als linkse politici deze eigenschap meer zouden omarmen, dan zouden hun aanhangers met fascistische neigingen wellicht een rooskleurigere kijk op de wereld krijgen. Een rationeel gesprek is wat volgt.

Gevaar voor ons land  

Wilders heeft zijn eerste prestatie geleverd door het ware gezicht van fascisme te onthullen. Het zijn niet de extremisten ter rechterzijde, maar juist de extremisten ter linkerzijde die trachten onze democratische rechtsstaat te ondermijnen. Het is stuitend om te zien hoe de NPO hieraan meewerkt en de terroristische groepering Antifa voer geeft om verder te gaan met demonstreren. Zij zijn juist het gevaar, maar tegelijkertijd ook de oplossing voor veel echte problemen. Door een open en minder arrogante houding aan te nemen, kunnen zij een debat mogelijk maken dat recht zal doen aan onze democratie.

Notabene Joop den Uyl zei in 1986 al dat wanneer je de mensen in het donker niet ziet, je politiek geen betekenis heeft. De mensen die nu daarbuiten tegen de democratie aan het demonstreren zijn moeten daar maar eens over nadenken. Dan komen ze erachter dat hun daden geen politieke betekenis hebben, maar slechts fascistische. Dat bijvoorbeeld hun radicale klimaatplan, waarbij geldverdienende mensen worden verjaagd, niet helpt om klimaatverandering tegen te gaan. Links hangt van tegenstrijdigheden aan elkaar en het enige waar deze stroming één in is, is hysterie. Hoe harder zij schreeuwen tegen het fascisme te zijn, hoe fascistischer ze zijn.

Ik kan maar één ding zeggen en dat is: “toen niet, nu niet, nooit meer fascisme”. (Standaard leus op demonstraties van Antifa).

Afbeelding: ANP. Van, www.nd.nl